Историјата на носењето на шапки се простира низ вековите и се поврзува со заштитата од сонцето и модните трендови. Да направиме еден краток преглед на историјата на шапките за сонце:
Древноста: Шапките за сонце имале практична улога и биле користени од страна на различни култури во целиот свет. Во Египет и Месопотамија, сончевите шапки биле направени од памук или лен и ги штителе лицето и вратот од силните сончеви зраци. Во Кина и Јапонија, широките шапки со покривачи од слама биле популарни и штителе од сонцето.
Средниот век: Во Европа, шапките со широки ободи биле модерни и се носеле како дел од модата и статусната симболика. Жените носеле шапки со високи ободи и во поголем број случаи ги покривале целото лице. Мажите носеле широки шапки со пера и украси.
19 век: Шапките за сонце почнале да добиваат популарност во ерата на романтизмот. Жените носеле шапки со големи ободи и украси, со цел да ги заштитат лицето и вратот од силното сонце. Шапките станале и дел од модните аксесоари и прикажување на стил.
20 век: Во 1920-тите и 1930-тите години, шапките за сонце биле многу популарни и биле носени како дел од модерниот стил. Жените носеле шапки со високи ободи, пера, украси и шалови, додека мажите често носеле панамски шапки или федори.
Во 1950-тите и 1960-тите години, шапките за сонце го добиле новиот модерен изглед со шапки со округли ободи.
Современоста: Денес, носењето на шапки за сонце продолжува да биде популарно како моден аксесоар и заштита од сонцето. Различни стилови на шапки за сонце се достапни на пазарот, вклучувајќи ги панамски шапки, шешири, федори, капи и спортски шапки. Од материјалите се користат текстил, памук, синтетика и материјали со UPF (фактор на заштита од ултравиолетни зраци).
Иако главната функција на шапките за сонце е заштита од сонцето, тоа стана и моден израз и стилски додаток кој се носи во различни облици и контексти.