Мизантропијата е појава која се насочува кон несакањето и недовербата во луѓето и општеството. Зборот „мизантроп“ произлегува од грчките зборови “мисо” (кој значи “мразење”) и “антропос” (што значи “човек”), што буквално се преведува како “човекомразец”. Во историјата, мизантропијата може да се најде кај некои познати личности како Фридрих Ниче и Грета Гарбо. Оваа состојба на ум се разликува од нормалните предубедувања и несимпатии кон одредени луѓе, бидејќи мизантропот изразува општа дезилузија и отпадништво од општеството.
Мизантропијата има неколку карактеристики кои ги дефинираат оние кои ја поседуваат. Прво, мизантропите генерално избегнуваат друштво на луѓе и претпочитаат индивидуални активности. Овие индивидуи често се чувствуваат непријатно во друштво и не се забавуваат како што е очекувано. Второ, мизантропите ги забележуваат негативните аспекти на луѓето и светот околу нив. Тие ги забележуваат нечесноста, себичноста и глупоста на другите луѓе, што го зголемува нивното неодобрување кон нив.
Причините за развивање на мизантропијата можat да бидат многу различни и се врзани со лични искуства, средина и верувања. Искуствата на разочарување, предавство и злоупотреба можат да ја обликуваат негативната перцепција на индивидуата кон луѓето. Од друга страна, некои луѓе можат да развијат мизантропија поради своите високи стандарди.
Мизантропите обично мислат дека луѓето се генерално идиоти, не сакаат драмолетки од типот изливи на емоции и слушање на туѓи проблеми бидејќи им се глупи, и најчесто се интроверти. Друштво со други луѓе им е губење време и енергија, не поднесуваат деца, најчесто не сакаат ни партнер, не сакаат општи муабетчиња, тоа собирања на луѓе од средно или факс годишнини нема шанси. Лесно се вреѓаат и уште полесно вреѓаат, знаат сарказам, имаат голема потреба од персонален простор. Многу тешко склопуваат пријателства, не ретко мислат дека се подобри од другите. Работи кои им се екстремно тешки: слушање на туѓи проблеми, одење на забави со луѓе, живеење со чувството дека не можат да ги избегнат сите глупи луѓе, наоѓање други мизантропи, уживање во нешто што е популарно или комерцијално, верување на луѓе, зборување за емоции, одржување на љубовни или другарски врски, преќутување на критика, убедување на луѓето дека не се социопати или нарциси.
Мизантропијата може да има сериозни последици како за самите мизантропи, така и за општеството во целост. Овие последици можат да бидат физички, психолошки и социјални. Физичките последици можат да вклучуваат нездрав животен стил поради социјална изолација и недостиг на физичка активност. Психолошките последици можат да бидат депресија и анксиозност. Социјалните последици можат да вклучуваат недоверба кон другите, изолација и ограничување на социјалните контакти.
Разбирањето и емпатијата кон мизантропите може да помогне во намалување на нивната изолација и поттикнување на позитивна промена во нивниот начин на мислење и однос кон светот околу нив.