Ако го сакаш пушти го да оди, ако се врати глеј да не си дома!

Очекувањето е мајка на разочарувањето

Какви очекувања имаш ти?

И кога мислиме дека немаме, потсвесно имаме некакви очекувања од другите. Некои ни се наметнати од општеството, некои се комплетно себични, некои се крајно нереални, но ги имаме.

Очекувањето е состојба на умот, верување или надеж во нешто што сакаме да се случи или да се постигне во иднина. Тоа е начин на кој го перцепираме и очекуваме иднинскиот исход на некоја ситуација, дејствие или настан. Очекувањата можат да бидат базирани на нашето искуство, информации или предвидувања и можат да се однесуваат на различни аспекти на нашите животи, како што се работата, образованието, односите, здравјето итн. Очекувањата можат да бидат реалистични или илузорни и можат да имаат голем влијание врз нашата мотивација, одлуките кои ги донесуваме и нашата емоционална состојба. Имаме очекувања од другите поради различни причини:

Социјални очекувања: Во многу култури, социјалните норми и очекувањата влијаат на начинот на кој ги гледаме другите. Од некои се очекува да ги исполнуваат определени улоги и одговорности, како на пример, да бидат одговорни родители, успешни во кариерата или лидери во заедницата. Ова може да предизвика притисок на луѓето да ги исполнуваат овие очекувања.

Лични очекувања: Секој од нас има свои лични цели, амбиции и соништа. Кога ја проектираме нашата слика на другите, можеме да претпоставуваме дека тие треба да имаат исти или слични цели и да ги постигнат на истиот начин како што го правиме ние. Ова може да резултира во очекување дека другите треба да бидат успешни, да ги користат приликите и да бидат среќни на истиот начин како и ние.

Идеализација: Некои луѓе ги гледаме со розови наочари и можеби ги идеализираме. Може да ги видиме како модели на успех, перфекција или идеални личности. Ова може да предизвика големи очекувања бидејќи ги сметаме другите за посебни или совршени.

Исполнување на наши потреби: Често очекуваме од другите да ги исполнат нашите потреби и желби. Ова може да биде резултат на себичност или недостаток на разбирање за потребите и границите на другите. Кога ги проектираме нашите потреби на другите, можеме да очекуваме од нив да нè задоволат и да работат во наша корист.

Очекувањата можат да бидат нереални и може да нè доведат до разочарувања. Еден начин да ги управуваме нашите очекувања е да се фокусираме на реалноста и потребите на другите, да развиваме разбирање и да бидеме отворени за различностите и различни начини на живеење и постигнување на успех.